Merhaba ji wer canikû camêrno. Heyra gelo gewrî (bademcik) qe li we ketiye. Biz êşa wê jiyaye. Hûn bi taya wê bi ricifê ketine. Ku ne hatibe serê we ji xwe re şikur bikin. Housing deh rojên dawîn gewrî li min ket û ez ji halekî ketim halekî. Min bawer nedikir ku dîsa ez werim ser hishê xwe. Ne rojan ne xwarinû ne de vexwarin. Him mahdê min tune bû û him jî gava min tişt dadiqurtan weke kêr li gewrî û qirikamin bikeve diêşiya. Hew, bo ku ez dermanê xwe bixwim min hinek fêkî dixwar. Ew jî bi çi şkencê. Kan basıncı min wer diketû ez gêj dibûm.
Ku ez radibûm ser xwe weke mirîşka gêj ez li belka guhê dîwara diktim. Ez sadece daxilû di nava cîhan bi taya gewriyê diqilqîlim. Ez ji zarokatiyê ve heta niha vê êşê dikşîn. Lê weke vê deva nebu. Min digo ezê destê xwe têxim qirika xwe û gewriya xwe ji qiraka xwe hilqetînim. Bi serê xetoyê dinik ez hatibûm wê merhelê ku min digo, ya rebî, tê trustê xwe bistîne bistîn û êdî min ji vê êşê pak bike. Kabûsê ku min di wan çend rojan de dît, di temamê emrê xwe de min nedîtibû. Dik gurên manco laşên min trip. Hûtan ez din nava nigên xwe de weke hevîr distirandim û çi û ne çi lo. Bi qêrînek bê deng min digo haho û hezar car hahoo. Niha hun dibên, ma çawa bû, her û wer gewrî li te ket. Erê heyra, ez jî dibêjim herû wer du hebikên weke xaranû van tiştana bîne serê mirov. Yaho niha tiliya merê, pista merê, piyê merê û hwd biêşe, hew ewêş e lo. Lê residence du heb xarikên di qirikê da ku vanîşa tîne serê mirov meş dimîne. Konut halê ku ez ketimê sûcê dixtora jî tê de heye.
Cara ewil ku ez çûme dixtor derzîk penîsîlîn li min xist û heb dane min. Min go, dixtor ez bi êşa xwe zanim. Derziyan bir dk. Git na na tê bi heba bas bibi. Du roj derbas bû lê ez hîn di haletê mirinê da bûm. Ji ber ketina gerginlikê ez wer xayîs bûm. Dîsa ez çûm dixtorê Beşa lezgîn. Git, elema qirêkê hîn di cîh’de ye. Emê bo gerginlik serûmê bi te dinû tu hebê xwe bisiklete biniyoruz. Lê ka yê ku baş bibe. Cara sisêyan ez çûme nexweşxaneya taybet. Çawa dixtor li gewrî û qirika min nerî go, te çi aniye serê xwe. Abode chend rojin tu werê ye. Min go, ji dixtorê hevalê xwe bipirse. Git, qirikû gewrî li te xetimiye. Konut elema girtiye bi çöp bas nabe. Axir derziyên antibiyotik tahıl min. Her çikas ew ka min ji derziya bû serat jî ro bi ro ez head bûm.
Belê, deh rojên di tayê da li min bibû deh sal. Di tayê da min bang dik û min digo, balta xaltiya Rebia. Niha tu sax ba û te ez rihet bikirima û min deh rojan vêşa han nekişanda. Belê heyra, li gund xaltiya Rebîa dixtorê me bû. Ku gewrî li me diket di rojekê em rihet dikmek. Din nexweşiya gewriyê da xaltiya Rebîa berberî sed dixtorên niha bû. Tiliya xwe dixist qirika me, gewriya ku elem girtie bi tiliya xwe pakiş. Hûnê bawer nekin lê di saetekê da em bas dibûn. Ku tu diçû mala wê jin û pîrek zarokên wan di hembêza wan da benda dora xwe bûn. Dora gewrî hilanîn weke dora tenûrê bû. Xaltiya Rebia, di zarokatiya min da bi dehan caran gewriya min hilaniye.
Di van nexweşiyê wiha tipa alternatif yek derb e. Xwe wir daû wê da nebinû nî heyra. Rastî konut eû vê yekê jî ne ku ez ji tiliya xwe bêhn dikimû dibêjim. Ji deneyimlemek için ku min jiyaye dibêjim. Hûn bawer bikin ku xaltiya Rebîa sax ba yan jî kesekî weke wê zanîbûya gewrî hilanda ez ê tezuma ba wan. Ezê di saetekê bas bibûmaû min xwe bi hebû derziya şerpeze nedikir. Ne ku ez tip û dixtorê niha xirab dikim ha. Lê di hin nexweşiyên weke gewriyê de tipa alternatifi yek derbedir. Wele heyra bi vê nexweşiya gewriyê qîmeta xaltiya Rebîa min bêtir fam kir. Taba wê li ser me pir çêbû. Cîhê ta bihüşt be xaltî. Û yê min jî konut nexweşî dûrî min be. İşte buradaydık.
